نام اصلی کتاب به فرانسوی: Histoire de la folie à l'âge classiqueنویسنده: میشل فوکوترجمه از خانم فاطمه ولیانیچاپ اصلی کتاب به زبان فرانسه 1961ناشر ترجمه فارسی کتاب: انتشارات هرمس چاپ اول 1381کتاب در 288 صفحه است و شامل یک مقدمه و هشت فصل(کشتی دیوانگان، حبس بزرگ، دیوانگان، چهره های جنون، پزشکان و بیماران، وحشت عظیم، مرز بندی جدید و تولد آسایشگاه) و یک نتیجه می باشد. یکی از تخصص های اصلی میشل فوکو فیسلوف نامدار فرانسوی تحلیل تاریخ است. وی در سال 1961 به انتشار کتابی دست زد که در آن به بررسی تاریخی نگرشهای اجتماعی، سیاسی، درمانی و اخلاقی نسبت به دیوانگان اروپا در فاصله بین قرون وسطی تا قبل از فروید پرداخته است و در این بین گریزهایی هم به هنر، شرایط اقتصادی و نگرشهای اسطوره ای توجه کرده است. بعضی از مطالبی که در برداشت شخصی بدان رسیده ام، به شرح ذیل است:1-در قرون وسطی بعد از کاهش تعداد جذامیان در اثر جنگهای صلیبی و کاهش ارتباط با شرق، جذامخانه ها تغییر کاربری داده و برای دیوانگان و مجرمان مورد استفاده واقع شدند و جنبه خیریه پیدا کردند.2-در اوایل دیوانگان به عنوان موجودات مقدس نگریسته شده و در محل های مخصوصی آنان را نگاه می داشتند، گاه برای رهایی از آسیب رسانی های آنان، آنها را با ملوانان به سفرهای دریایی می فرستادند. در دهکده گیبل در بلژیک محل مخصوصی برای دیوانگان در نظر گرفته شده بود.3-در دوره رنسانس به علت زیر سوال رفتن اصول اساسی خرافات دینی و تفکرات مذهبی، جبهه ای از افسردگی و مضحکه واقع شدن زندگی، در اروپا شکل گرفت و این اغتشاشات عقیدتی منجر به ورود جنون به عنوان یک الگو در آثار ادبی و هنری آن دوره شد و نمایش موجودات عجیب و غریب بصورت سمبولیک وارد این مقوله گردید.4-بعد از آن، پسردایی...
ادامه مطلبما را در سایت پسردایی دنبال می کنید
برچسب : نویسنده : nadernezami2022 بازدید : 89 تاريخ : پنجشنبه 29 دی 1401 ساعت: 17:42